Ijsjes eten de oorzaak van een longontsteking?
Blijf op de hoogte en volg Maartje&Claire
14 April 2015 | Zuid-Afrika, Johannesburg
Sabona Unjani!
Het is alweer een tijdje geleden dat we een blog hebben geschreven, maar dat betekent niet dat we stil hebben gezeten. We hebben een boel leuke, cultuur gerelateerde dingen gedaan maar ook druk bezig geweest met ons aankomende onderzoek.
Gelukkig schrijft Maartje een reisdagboek op papier, waardoor we terug konden lezen wanneer we wat hebben gedaan.
We zijn naar de 'Sterkfontein caves' geweest, hier zijn, volgens de verhalen, de eerste mensen gevonden. Het verhaal gaat dat 2,7 miljoen jaar geleden een mens genaamd 'Mrs Ples' door een natuurlijke opening naar beneden gevallen. Het is onduidelijk of het een hij of een zij is, maar de afrikanen noemen het gewoon een zij. We gingen met een vest, lange broek en dichte schoenen richting de grot omdat we gewaarschuwd waren dat het erg kon afkoelen. Wij hebben het alleen maar warm gehad, dus er ging tijdens de tocht steeds meer uit. In de grot zijn ze nog steeds aan het werk en doen ze nog steeds ontdekkingen over hoe de mensen vroeger leefde. Op de weg naar de uitgang konden we dit van dichtbij bekijken.
Het volgende wat we kunnen afstrepen van ons lijstje is het Apartheid museum. Zoals de naam al doet vermoeden is hier de hele geschiedenis van de apartheid te aanschouwen. Op ons toegangskaartje stond beschreven of we 'white' of 'non-white' waren. Dit was volledig willekeurig dus één van ons was gekleurd. We moesten dan ook door verschillende ingangen naar binnen en liepen in het begin een ander traject. Op een gegeven moment kwamen we weer bij elkaar. Door dit te ervaren maakte we een deel mee hoe het leven van de gekleurde mensen hier eruit heeft gezien.
Het is erg indrukwekkend om alle beelden van de slavernij tot de rellen in de jaren 80 voorbij te zien komen. Naast het museum was een tijdelijke tentoonstelling over het leven van Nelson Mandela. Deze man is hier zo groot en nog steeds zo belangrijk in het leven van de Zuid-Afrikaan dat hij in elke hoek van de tentoonstelling geëerd werd om wat hij heeft betekend voor dit land. Alleen al bij deze tentoonstelling hebben we al twee uur rondgelopen, toen moesten we het Apartheidsmuseum nog in...
Na hard werken hebben we eindelijk alle formulieren bij de ethische commissie kunnen inleveren! Deze commissie is gevestigd op de campus van de universiteit. Het is hier heel erg groot. Zo groot dat studenten met bussen van de ene naar de andere plek worden vervoerd. Gelukkig helpt iedereen ons zo ontzettend goed dat we het kantoor zonder al te veel zoeken hebben gevonden. Er is ook een museum op de campus gevestigd, maar dat gaan we een andere keer doen want nadat we eindelijk alles hebben kunnen inleveren waren we alle twee gesloopt.
Hierna was het tijd voor ontspanning! Omdat het beschamend warm was vandaag ;) hebben we eerst de hele dag heerlijk bij het zwembad gelegen. 'S avonds zijn we naar een erg leuke cocktail bar geweest niet al te ver van huis. Cocktails met kauwgombal smaak waar je tong blauw van wordt in alle kleuren en vormen. De mensen die we hier hebben ontmoet zijn allemaal erg vriendelijk en dansen met je omdat ze zin hebben om te dansen, niet omdat je zo'n leuk truitje aan heb... Die we natuurlijk wel aan hadden ;) Het heerlijke ook aan de avond was dat we om 20.00 uur vertrokken van huis en om 1.00 uur in bed lagen, terwijl we een volledige stap avond hebben gehad. In Nederland mag je blij zijn als je om 23.00 uur in de kroeg staat en dat het dan ook al druk is. Perfect dus!
Regi, van het jeugdcentrum dat we de vorige keer hebben genoemd, heeft ons op zondag uitgenodigd om naar zijn band te komen kijken tijdens een wekelijkse food market. Deze markt, Arts on Main, is gevestigd in een oud pakhuis. We hadden al geluncht, stom van ons natuurlijk want ze verkochten allemaal lekkers vanuit alle hoeken uit Afrika. Dan maar op zoek naar Regi.. Natuurlijk geen band te vinden in dat hele pakhuis. Na een tijdje zoeken bleek hij ook van al het lekkers aan het genieten te zijn. Samen met een paar leerlingen uit het jeugdcentrum zijn wij verder Johannesburg in gelopen om naar een markt te gaan wat het centrum moest zijn voor traditionele geneesheren, de Mai Mai Market. Dit is niet veilig voor ons om zelfstandig heen te lopen, dus gelukkig wilde deze twee stoere jongens mee. Helaas geen traditionele geneesheren gezien, maar wel veel plekken waar ze traditionele kleding maken. Door onze trip naar Lesedi Cultural Village wisten wij direct bij welke stam de kleding hoorde, de Zulu's. Het stonk ongelooflijk in deze huisjes naar de huid van de beesten die gebruikt worden voor de kleding. Het was net alsof de beesten in dat kamertje geslacht werden... Nou, ik denk dat jullie wel begrijpen wat we bedoelen. Tijdens de wandeling hebben we verder kennis gemaakt met de jongens van het jeugdcentrum. De meest schrijnende verhalen komen dan naar boven van armoede tot zware criminaliteit. Deze jongens hebben hun leven helemaal om kunnen gooien dankzij het jeugdcentrum. Tijdens zulke gesprekken heb je het gevoel dat je in een film beland bent. Zo vaak maak je niet mee dat iemand tegen je zegt: "ja hoor, ik heb wel eens iemand vermoord". Dan sta je wel even te kijken en wij konden dit dan ook maar moeilijk los laten. Tegen de schrik nog maar even de allerlekkerste hamburger ooit gegeten in de Arts on Main en dan lekker naar ons veilige huisje terug.
Hier is het al herfst en ookal zitten we overdag nog vaak in bikini 's avonds kan het flink afkoelen. We hebben zelfs al 2 avonden de openhaard aan gehad!
Na een paar dagen leuke dingen doen mochten we dan gisteren echt beginnen aan de pilot. De dokter heeft ons aan de verpleegkundigen op de verschillende afdelingen voorgesteld. We mogen op de kinder intensive care komen, de kangoeroe unit en de kinderafdeling. Op de intensive care hebben we babytjes gezien die letterlijk in je handpalm passen. De kangoeroe unit is een plek waar baby's bij de moeders buidelen. Dit is bewezen goed voor de ontwikkeling van een kindje. Op de kinderafdeling waar wij ons onderzoek zullen doen loopt de leeftijd van 6 maanden tot 3 jaar. Wat gaat het er anders aan toe dan in Nederland zeg. 20 baby's en moeders is niks op 1 zaal. Je kan wel voorstellen wat een lawaai het geeft als alleen al de helft van de kindjes huilt. Gelukkig willen alle verpleegkundigen ons van harte helpen met het vinden van de moeders, ons daarna te introduceren en eventueel als tolk fungeren. Ook de moeders willen allemaal graag meedoen met de pilot. Vandaag hebben we gesproken met een moeder die een paar uur daarvoor bevallen was, indrukwekkend dat zij dan toch ons te woord wil staan. Na twee dagen hebben we al 19 moeder kunnen interviewen en hebben al de meest bijzondere antwoorden voorbij zien komen. Om een voorbeeld te noemen denken een paar van deze moeders dat wanneer zij ijs eten tijdens de zwangerschap hun kindje een grotere kans heeft op een longontsteking. Na het interview proberen we deze gedachte dan ook subtiel te wereld uit te helpen.
Aankomend weekend gaan we met z'n 4en naar Swaziland. Een apart landje in Zuid-Afrika. In onze volgende blog kunnen jullie deze ervaring uiteraard ook weer rustig terug lezen. De foto's horend bij deze blog komen later zoals we vorige keer al zeiden omdat het uploaden erg lang duurt. Gewoon morgenavond nog maar een keer komen kijken dan hihi :)
Hopelijk blijft het in Nederland nog heerlijk lente weer, ook al mogen jullie niet bruiner worden dan wij natuurlijk ;)
Heel veel liefs van Maartje & Claire
xxx
Het is alweer een tijdje geleden dat we een blog hebben geschreven, maar dat betekent niet dat we stil hebben gezeten. We hebben een boel leuke, cultuur gerelateerde dingen gedaan maar ook druk bezig geweest met ons aankomende onderzoek.
Gelukkig schrijft Maartje een reisdagboek op papier, waardoor we terug konden lezen wanneer we wat hebben gedaan.
We zijn naar de 'Sterkfontein caves' geweest, hier zijn, volgens de verhalen, de eerste mensen gevonden. Het verhaal gaat dat 2,7 miljoen jaar geleden een mens genaamd 'Mrs Ples' door een natuurlijke opening naar beneden gevallen. Het is onduidelijk of het een hij of een zij is, maar de afrikanen noemen het gewoon een zij. We gingen met een vest, lange broek en dichte schoenen richting de grot omdat we gewaarschuwd waren dat het erg kon afkoelen. Wij hebben het alleen maar warm gehad, dus er ging tijdens de tocht steeds meer uit. In de grot zijn ze nog steeds aan het werk en doen ze nog steeds ontdekkingen over hoe de mensen vroeger leefde. Op de weg naar de uitgang konden we dit van dichtbij bekijken.
Het volgende wat we kunnen afstrepen van ons lijstje is het Apartheid museum. Zoals de naam al doet vermoeden is hier de hele geschiedenis van de apartheid te aanschouwen. Op ons toegangskaartje stond beschreven of we 'white' of 'non-white' waren. Dit was volledig willekeurig dus één van ons was gekleurd. We moesten dan ook door verschillende ingangen naar binnen en liepen in het begin een ander traject. Op een gegeven moment kwamen we weer bij elkaar. Door dit te ervaren maakte we een deel mee hoe het leven van de gekleurde mensen hier eruit heeft gezien.
Het is erg indrukwekkend om alle beelden van de slavernij tot de rellen in de jaren 80 voorbij te zien komen. Naast het museum was een tijdelijke tentoonstelling over het leven van Nelson Mandela. Deze man is hier zo groot en nog steeds zo belangrijk in het leven van de Zuid-Afrikaan dat hij in elke hoek van de tentoonstelling geëerd werd om wat hij heeft betekend voor dit land. Alleen al bij deze tentoonstelling hebben we al twee uur rondgelopen, toen moesten we het Apartheidsmuseum nog in...
Na hard werken hebben we eindelijk alle formulieren bij de ethische commissie kunnen inleveren! Deze commissie is gevestigd op de campus van de universiteit. Het is hier heel erg groot. Zo groot dat studenten met bussen van de ene naar de andere plek worden vervoerd. Gelukkig helpt iedereen ons zo ontzettend goed dat we het kantoor zonder al te veel zoeken hebben gevonden. Er is ook een museum op de campus gevestigd, maar dat gaan we een andere keer doen want nadat we eindelijk alles hebben kunnen inleveren waren we alle twee gesloopt.
Hierna was het tijd voor ontspanning! Omdat het beschamend warm was vandaag ;) hebben we eerst de hele dag heerlijk bij het zwembad gelegen. 'S avonds zijn we naar een erg leuke cocktail bar geweest niet al te ver van huis. Cocktails met kauwgombal smaak waar je tong blauw van wordt in alle kleuren en vormen. De mensen die we hier hebben ontmoet zijn allemaal erg vriendelijk en dansen met je omdat ze zin hebben om te dansen, niet omdat je zo'n leuk truitje aan heb... Die we natuurlijk wel aan hadden ;) Het heerlijke ook aan de avond was dat we om 20.00 uur vertrokken van huis en om 1.00 uur in bed lagen, terwijl we een volledige stap avond hebben gehad. In Nederland mag je blij zijn als je om 23.00 uur in de kroeg staat en dat het dan ook al druk is. Perfect dus!
Regi, van het jeugdcentrum dat we de vorige keer hebben genoemd, heeft ons op zondag uitgenodigd om naar zijn band te komen kijken tijdens een wekelijkse food market. Deze markt, Arts on Main, is gevestigd in een oud pakhuis. We hadden al geluncht, stom van ons natuurlijk want ze verkochten allemaal lekkers vanuit alle hoeken uit Afrika. Dan maar op zoek naar Regi.. Natuurlijk geen band te vinden in dat hele pakhuis. Na een tijdje zoeken bleek hij ook van al het lekkers aan het genieten te zijn. Samen met een paar leerlingen uit het jeugdcentrum zijn wij verder Johannesburg in gelopen om naar een markt te gaan wat het centrum moest zijn voor traditionele geneesheren, de Mai Mai Market. Dit is niet veilig voor ons om zelfstandig heen te lopen, dus gelukkig wilde deze twee stoere jongens mee. Helaas geen traditionele geneesheren gezien, maar wel veel plekken waar ze traditionele kleding maken. Door onze trip naar Lesedi Cultural Village wisten wij direct bij welke stam de kleding hoorde, de Zulu's. Het stonk ongelooflijk in deze huisjes naar de huid van de beesten die gebruikt worden voor de kleding. Het was net alsof de beesten in dat kamertje geslacht werden... Nou, ik denk dat jullie wel begrijpen wat we bedoelen. Tijdens de wandeling hebben we verder kennis gemaakt met de jongens van het jeugdcentrum. De meest schrijnende verhalen komen dan naar boven van armoede tot zware criminaliteit. Deze jongens hebben hun leven helemaal om kunnen gooien dankzij het jeugdcentrum. Tijdens zulke gesprekken heb je het gevoel dat je in een film beland bent. Zo vaak maak je niet mee dat iemand tegen je zegt: "ja hoor, ik heb wel eens iemand vermoord". Dan sta je wel even te kijken en wij konden dit dan ook maar moeilijk los laten. Tegen de schrik nog maar even de allerlekkerste hamburger ooit gegeten in de Arts on Main en dan lekker naar ons veilige huisje terug.
Hier is het al herfst en ookal zitten we overdag nog vaak in bikini 's avonds kan het flink afkoelen. We hebben zelfs al 2 avonden de openhaard aan gehad!
Na een paar dagen leuke dingen doen mochten we dan gisteren echt beginnen aan de pilot. De dokter heeft ons aan de verpleegkundigen op de verschillende afdelingen voorgesteld. We mogen op de kinder intensive care komen, de kangoeroe unit en de kinderafdeling. Op de intensive care hebben we babytjes gezien die letterlijk in je handpalm passen. De kangoeroe unit is een plek waar baby's bij de moeders buidelen. Dit is bewezen goed voor de ontwikkeling van een kindje. Op de kinderafdeling waar wij ons onderzoek zullen doen loopt de leeftijd van 6 maanden tot 3 jaar. Wat gaat het er anders aan toe dan in Nederland zeg. 20 baby's en moeders is niks op 1 zaal. Je kan wel voorstellen wat een lawaai het geeft als alleen al de helft van de kindjes huilt. Gelukkig willen alle verpleegkundigen ons van harte helpen met het vinden van de moeders, ons daarna te introduceren en eventueel als tolk fungeren. Ook de moeders willen allemaal graag meedoen met de pilot. Vandaag hebben we gesproken met een moeder die een paar uur daarvoor bevallen was, indrukwekkend dat zij dan toch ons te woord wil staan. Na twee dagen hebben we al 19 moeder kunnen interviewen en hebben al de meest bijzondere antwoorden voorbij zien komen. Om een voorbeeld te noemen denken een paar van deze moeders dat wanneer zij ijs eten tijdens de zwangerschap hun kindje een grotere kans heeft op een longontsteking. Na het interview proberen we deze gedachte dan ook subtiel te wereld uit te helpen.
Aankomend weekend gaan we met z'n 4en naar Swaziland. Een apart landje in Zuid-Afrika. In onze volgende blog kunnen jullie deze ervaring uiteraard ook weer rustig terug lezen. De foto's horend bij deze blog komen later zoals we vorige keer al zeiden omdat het uploaden erg lang duurt. Gewoon morgenavond nog maar een keer komen kijken dan hihi :)
Hopelijk blijft het in Nederland nog heerlijk lente weer, ook al mogen jullie niet bruiner worden dan wij natuurlijk ;)
Heel veel liefs van Maartje & Claire
xxx
-
14 April 2015 - 20:29
Trudy:
Lieve Maartje en Claire,
Wat hebben jullie veel gezien, beleefd en gedaan sinds de laatste blog.
Allemaal indrukwekkende verhalen.
Fijn dat jullie met je pilot zijn begonnen. En wat lief, dat iedereen zo mee werkt.
Geniet weer van alles en tot de volgende blog.
xxx Trudy -
14 April 2015 - 21:44
Marit:
Dames,
Een geweldig verslag; heerlijk om julie belevenissen en avonturen te lezen. Wat een bijzondere tijd beleven julllie. En bijzonder hoe jullie de verschillen tussen SA en Nederland vertellen.
Ik kijk alweer uit naar het volgende verslag!
En naar de foto's.. ;)
Liefs,
Marit xxx -
14 April 2015 - 22:25
Ricardo:
Hallo Dames,
Wat een geweldig verhaal weer zeg!! Het is me wel een avontuur!!
Ook hoe jullie het vertellen is top. Het is wel duidelijk aan de hand van jullie verhaal dat de verschillen tussen Afrika en Nederland dan groot zijn. Lijkt mij trouwens behoorlijk zwaar om op de kinder intensive care te werken.Gelukkig hebben jullie ook leuke afleiding wat je zeker nodig hebt na alles wat jullie horen en zien.
Ik vindt het erg leuk dat ik ook een kijkje mag nemen in jullie avontuur!
Ben ook weer erg benieuwd naar de foto's
Groetjes,
RicardoXX -
14 April 2015 - 22:36
Ineke K:
Och wat een fantastische verhalen en belevenissen, zowel professioneel als spare time. Er gaat een wereld voor jullie open en zal jullie leven enorm verrijken. Geniet vooral en slurp en absorbeer alle indrukken op:) Have fun girls! Ciao -
14 April 2015 - 22:48
Han:
Wat een indrukwekkende dingen maken jullie mee. Gebeurtenissen die je altijd bij zullen blijven. Ga zo door en geniet er van.
Groetjes Han Koert -
15 April 2015 - 09:30
Sandra:
Leuk dat jullie zo veel mee maken en dat jullie onderzoek nu eindelijk kan gaan beginnen! Trotse mama en gastouder ben ik! -
18 April 2015 - 13:47
Lieke:
Lieve meiden,
Wat een leuk verslag weer! Jullie maken veel bijzondere dingen mee, fantastisch!
Veel plezier in Swaziland.
Liefs,
Lieke -
20 April 2015 - 22:41
Ineke & Henk:
Hey Meiden,
Eindelijk zijn we aan jullie verhalen toegekomen. Wat hebben jullie al veel beleefd/gedaan. Wat goed dat jullie dit mogen en kunnen doen. Top!
Wij wensen jullie veel suc6 met het onderzoek, veel inspirerende medische ervaringen, veel mooie en leerzame indrukken binnen en buiten het ziekenhuis en bovenal veel plezier in dit indrukwekkende land!
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
