Leve de koning én Maxima!
Blijf op de hoogte en volg Maartje&Claire
27 April 2015 | Swaziland, Piggs Peak
Joehoe, daar zijn we weer!
Allereerst van harte met de koning en een hele fijne koningsdag gewenst!
Vorig weekend zijn we met z'n vieren naar Swaziland vertrokken. Een rit van ongeveer 5 uur door prachtige bossen en over uitgestrekte bergen. Een ontzettend groen en rustig land waar we gewoon langs de weg kunnen stoppen om een foto te maken. Voor ons heel bijzonder omdat we dit in Johannesburg niet moeten proberen. We sliepen in een huis midden in het tropisch regenwoud waar je de hele dag én nacht de waterval kon horen. Er zaten apen op en rond het huis die erg brutaal en nieuwsgierig waren samen met erg grote, enge insecten. Door de mooie omgeving namen we deze maar voor lief. We hebben typisch Swazi's gegeten. Dit houdt in: pap met kip en groeten. Het hoort er nou eenmaal bij, maar geef ons maar de Zuid-Afrikaanse braai voor de rest van ons verblijf...
Rond het huis konden we hele mooie wandeltochten maken langs de rivier en de waterval. De tweede dag in Swaziland moesten we ons opmaken voor een avontuur met veel adrenaline; een canopy tour! Midden in het regenwoud kregen we een harnas en een helm op en gingen we tokkelend op 60 meter hoogte de dalen over enkel hangend aan een kabel. Terwijl we deze kabel volledig vertrouwde was de touwbrug, die alle kanten op schommelde, dood eng. We hebben prachtige foto's kunnen maken die al op Facebook te bewonderen zijn maar voor de volledigheid ook nog onder dit blog geplaatst gaan worden. Op de filmpjes zie je hoe prachtig de omgeving is.
Na het weekend hebben we ons weer ingezet in het ziekenhuis en bij het jeugdcentrum. De pilot voor ons onderzoek is nu echt afgelopen. We zijn volledig voorbereid om te kunnen beginnen op 8 mei en hebben ook al een deel van het verslag geschreven. Om ons niet te vervelen, ahum..., zijn we in het jeugdcentrum in de keuken gaan helpen. We hebben zoete broodjes gebakken voor de lunch die later in het centrum werden uitgedeeld. Het zijn zachte broodjes met kaneel, suikerwater en glazuur. Gelukkig mochten we even proeven, mmm! Rond 14.00 uur gaan de scholen hier dicht en komen er rond 120 kinderen naar het jeugdcentrum voor een boterham. Bij het helpen uitdelen zie je de dankbare gezichtjes van kinderen die soms nog geen eens kunnen lopen en dus door een zusje worden gedragen voor een boterham. Uiteindelijk waren er zo veel kinderen dat ook de zoete broodjes in stukjes werden gesneden en werden uitgedeeld. Die bevielen natuurlijk nog beter, maar helaas iets minder voedingsstoffen ;).
De volgende dag zijn we met sociaal werkers, via het jeugd centrum, naar een afkick/opvanghuis geweest voor drugsverslaafden. De jongste die hier verbleef was pas 15 jaar oud en verslaafd aan crystal meth. De jongens komen hier om in 1 keer af te kicken van de alcohol en de drugs waarna ze hun leven beschermd weer op de rit proberen te krijgen. De sociaal werkers zijn ingeschakeld om met de jongens een programma te starten waardoor ze over hun problemen kunnen praten en ze een structuur aan te kunnen bieden. We hebben beide bij een intake gesprek gezeten waar de jongens over hun verleden en over hun ideale toekomst praatten. De man waarmee Claire heb gepraat was op zijn 9de begonnen met alcohol en drugs omdat hij zwaar getraumatiseerd was. Daar kwam bij dat zijn vader overleed in een bende oorlog en zijn moeder ook aan de drugs was. Wanneer je dan geen sociaal vangnet hebt en ook niet de middelen om hulp te krijgen, is het ergens te begrijpen dat je dan naar middelen zoekt om dingen te vergeten.. Het heeft erg veel indruk op ons gemaakt en geeft maar weer aan dat deze mensen nooit zomaar aan de drugs zijn gegaan. Een grappig detail: er liepen twee honden met de namen Rehab en Detox. Moesten wij erg om lachen!
Zaterdag hebben wij deze ghetto verlaten om Koningsdag in Pretoria te vieren. Oranje nagellak op, bavaria jurkje aan, vlaggetjes op onze snoet en daar gingen we! We zijn hier 1 nachtje gebleven en sliepen in een hostel. Maartje is door haar verre reizen een hele hoop gewend dus die maakte zich geen zorgen om een hostel, die slaapt net zo goed in een slaapzaal met gedeelde badkamer. Claire is op dit gebied iets minder, zeg maar niks, gewend. Vandaar dat we een eigen kamer, mét eigen badkamer hadden geboekt. Langzaam opbouwen... Het ambassade gebouw was helemaal gehuld in oranje en rood-wit-blauwe doeken dus de hele buurt wist dat er een feestje te vieren was. Er was een vrijmarkt en allemaal mensen hadden lekkere Hollandse snacks gemaakt. De bitterballen en kroketten hebben we geproefd, maar smaakten toch niet zoals thuis. Er was ook een kraam waar je allerlei producten zoals hagelslag, kano's, gebakken conimex uitjes en ontbijtkoek kon kopen. Rond half 5 werd uit volle borst het volkslied gezongen. Ook het Afrikaanse volkslied konden we via een blaadje meezingen. Leuk hieraan is dat er 2 coupletten in een stamtaal zoals Zulu zijn, 1 couplet in het Afrikaans en 1 couplet in het Engels. Zo kunnen alle Afrikanen een stuk meezingen in hun eigen taal. We hebben allemaal leuke mensen ontmoet waar we de hele avond mee op hebben getrokken. Maartje was blij dat ze eindelijk zich kon voorstellen met haar eigen naam, want verder kan niemand dit uitspreken en wordt het Marge. Na flink wat Heineken bier en goedkope wijn lagen we om 22.00 uur al in bed. Want de feestje beginnen en eindigen vroeg hier. Aangezien we zo vroeg in bed lagen, waren we de volgende dag al vroeg uit de veren om de stad Pretoria verder te ontdekken.
We zijn langs prachtige monumenten geweest en een mega groot beeld van Nelson Mandela op de foto gezet. Vandaag is het hier Freedom Day, de dag waarop gevierd wordt dat de eerste democratische verkiezingen werden gehouden en Mandela president werd. Gisteren waren we getuigen van een oefening door soldaten die een eerbetoon verzorgden op Freedom Day. F16's, kanonschoten en vliegtuigjes met de vlag van Zuid-Afrika op hun staart kwamen voorbij. We waren precies op het goede moment op de goede plek.
Waarschijnlijk hebben jullie op het nieuws het woord 'xenofobie' wel voorbij zien komen. Het betekend haat voor buitenlanders en dit is de laatste weken volop bezig. Gelukkig is er geen geweld tegen blanken en zijn wij volledig veilig. Het geweld is vooral gericht tegen mensen uit Zimbabwe en Mozambique omdat zij de banen in zouden pikken van de Zuid-Afrikanen. Vooral in Durban en het centrum van Johannesburg is er veel geweld dus daar blijven wij ver vandaan.
Hopen dat het snel voorbij is want wij hebben een tripje naar Durban in de planning staan eind mei. Nog maar even afwachten helaas.
Vandaag hebben wij tickets geboekt naar Kaapstad! Woensdag 29 april vertrekken we en komen de dinsdag daarop weer terug. Lekker naar de zee en nog meer mooie plekjes bezoeken. Dit keer is het een hostel geworden met een gedeelde badkamer... Claire vindt dit erg stoer en vooral vies maar goed; slippertjes mee!
Heel veel liefs,
Maartje & Claire
Allereerst van harte met de koning en een hele fijne koningsdag gewenst!
Vorig weekend zijn we met z'n vieren naar Swaziland vertrokken. Een rit van ongeveer 5 uur door prachtige bossen en over uitgestrekte bergen. Een ontzettend groen en rustig land waar we gewoon langs de weg kunnen stoppen om een foto te maken. Voor ons heel bijzonder omdat we dit in Johannesburg niet moeten proberen. We sliepen in een huis midden in het tropisch regenwoud waar je de hele dag én nacht de waterval kon horen. Er zaten apen op en rond het huis die erg brutaal en nieuwsgierig waren samen met erg grote, enge insecten. Door de mooie omgeving namen we deze maar voor lief. We hebben typisch Swazi's gegeten. Dit houdt in: pap met kip en groeten. Het hoort er nou eenmaal bij, maar geef ons maar de Zuid-Afrikaanse braai voor de rest van ons verblijf...
Rond het huis konden we hele mooie wandeltochten maken langs de rivier en de waterval. De tweede dag in Swaziland moesten we ons opmaken voor een avontuur met veel adrenaline; een canopy tour! Midden in het regenwoud kregen we een harnas en een helm op en gingen we tokkelend op 60 meter hoogte de dalen over enkel hangend aan een kabel. Terwijl we deze kabel volledig vertrouwde was de touwbrug, die alle kanten op schommelde, dood eng. We hebben prachtige foto's kunnen maken die al op Facebook te bewonderen zijn maar voor de volledigheid ook nog onder dit blog geplaatst gaan worden. Op de filmpjes zie je hoe prachtig de omgeving is.
Na het weekend hebben we ons weer ingezet in het ziekenhuis en bij het jeugdcentrum. De pilot voor ons onderzoek is nu echt afgelopen. We zijn volledig voorbereid om te kunnen beginnen op 8 mei en hebben ook al een deel van het verslag geschreven. Om ons niet te vervelen, ahum..., zijn we in het jeugdcentrum in de keuken gaan helpen. We hebben zoete broodjes gebakken voor de lunch die later in het centrum werden uitgedeeld. Het zijn zachte broodjes met kaneel, suikerwater en glazuur. Gelukkig mochten we even proeven, mmm! Rond 14.00 uur gaan de scholen hier dicht en komen er rond 120 kinderen naar het jeugdcentrum voor een boterham. Bij het helpen uitdelen zie je de dankbare gezichtjes van kinderen die soms nog geen eens kunnen lopen en dus door een zusje worden gedragen voor een boterham. Uiteindelijk waren er zo veel kinderen dat ook de zoete broodjes in stukjes werden gesneden en werden uitgedeeld. Die bevielen natuurlijk nog beter, maar helaas iets minder voedingsstoffen ;).
De volgende dag zijn we met sociaal werkers, via het jeugd centrum, naar een afkick/opvanghuis geweest voor drugsverslaafden. De jongste die hier verbleef was pas 15 jaar oud en verslaafd aan crystal meth. De jongens komen hier om in 1 keer af te kicken van de alcohol en de drugs waarna ze hun leven beschermd weer op de rit proberen te krijgen. De sociaal werkers zijn ingeschakeld om met de jongens een programma te starten waardoor ze over hun problemen kunnen praten en ze een structuur aan te kunnen bieden. We hebben beide bij een intake gesprek gezeten waar de jongens over hun verleden en over hun ideale toekomst praatten. De man waarmee Claire heb gepraat was op zijn 9de begonnen met alcohol en drugs omdat hij zwaar getraumatiseerd was. Daar kwam bij dat zijn vader overleed in een bende oorlog en zijn moeder ook aan de drugs was. Wanneer je dan geen sociaal vangnet hebt en ook niet de middelen om hulp te krijgen, is het ergens te begrijpen dat je dan naar middelen zoekt om dingen te vergeten.. Het heeft erg veel indruk op ons gemaakt en geeft maar weer aan dat deze mensen nooit zomaar aan de drugs zijn gegaan. Een grappig detail: er liepen twee honden met de namen Rehab en Detox. Moesten wij erg om lachen!
Zaterdag hebben wij deze ghetto verlaten om Koningsdag in Pretoria te vieren. Oranje nagellak op, bavaria jurkje aan, vlaggetjes op onze snoet en daar gingen we! We zijn hier 1 nachtje gebleven en sliepen in een hostel. Maartje is door haar verre reizen een hele hoop gewend dus die maakte zich geen zorgen om een hostel, die slaapt net zo goed in een slaapzaal met gedeelde badkamer. Claire is op dit gebied iets minder, zeg maar niks, gewend. Vandaar dat we een eigen kamer, mét eigen badkamer hadden geboekt. Langzaam opbouwen... Het ambassade gebouw was helemaal gehuld in oranje en rood-wit-blauwe doeken dus de hele buurt wist dat er een feestje te vieren was. Er was een vrijmarkt en allemaal mensen hadden lekkere Hollandse snacks gemaakt. De bitterballen en kroketten hebben we geproefd, maar smaakten toch niet zoals thuis. Er was ook een kraam waar je allerlei producten zoals hagelslag, kano's, gebakken conimex uitjes en ontbijtkoek kon kopen. Rond half 5 werd uit volle borst het volkslied gezongen. Ook het Afrikaanse volkslied konden we via een blaadje meezingen. Leuk hieraan is dat er 2 coupletten in een stamtaal zoals Zulu zijn, 1 couplet in het Afrikaans en 1 couplet in het Engels. Zo kunnen alle Afrikanen een stuk meezingen in hun eigen taal. We hebben allemaal leuke mensen ontmoet waar we de hele avond mee op hebben getrokken. Maartje was blij dat ze eindelijk zich kon voorstellen met haar eigen naam, want verder kan niemand dit uitspreken en wordt het Marge. Na flink wat Heineken bier en goedkope wijn lagen we om 22.00 uur al in bed. Want de feestje beginnen en eindigen vroeg hier. Aangezien we zo vroeg in bed lagen, waren we de volgende dag al vroeg uit de veren om de stad Pretoria verder te ontdekken.
We zijn langs prachtige monumenten geweest en een mega groot beeld van Nelson Mandela op de foto gezet. Vandaag is het hier Freedom Day, de dag waarop gevierd wordt dat de eerste democratische verkiezingen werden gehouden en Mandela president werd. Gisteren waren we getuigen van een oefening door soldaten die een eerbetoon verzorgden op Freedom Day. F16's, kanonschoten en vliegtuigjes met de vlag van Zuid-Afrika op hun staart kwamen voorbij. We waren precies op het goede moment op de goede plek.
Waarschijnlijk hebben jullie op het nieuws het woord 'xenofobie' wel voorbij zien komen. Het betekend haat voor buitenlanders en dit is de laatste weken volop bezig. Gelukkig is er geen geweld tegen blanken en zijn wij volledig veilig. Het geweld is vooral gericht tegen mensen uit Zimbabwe en Mozambique omdat zij de banen in zouden pikken van de Zuid-Afrikanen. Vooral in Durban en het centrum van Johannesburg is er veel geweld dus daar blijven wij ver vandaan.
Hopen dat het snel voorbij is want wij hebben een tripje naar Durban in de planning staan eind mei. Nog maar even afwachten helaas.
Vandaag hebben wij tickets geboekt naar Kaapstad! Woensdag 29 april vertrekken we en komen de dinsdag daarop weer terug. Lekker naar de zee en nog meer mooie plekjes bezoeken. Dit keer is het een hostel geworden met een gedeelde badkamer... Claire vindt dit erg stoer en vooral vies maar goed; slippertjes mee!
Heel veel liefs,
Maartje & Claire
-
27 April 2015 - 18:27
Maaike:
Heerlijk meiden, zulke leuke verhalen! Beleef het helemaal mee!
Dikke zoen xxxx -
27 April 2015 - 19:23
Trudy:
Lieve meisjes,
Wat een leuk verslag weer en wat maken jullie veel mee. En Claire, straks wil je niet anders dan in hostels slapen.
Indrukwekkend de verhalen van de verslaafden, wat zal dat een impact op jullie hebben gemaakt.
Geniet van jullie dagen in Kaapstad. Leuk hoor, dat jullie daar heen gaan.
En wat zijn jullie goed bezig met de studie. dat jullie daar nog tijd voor hebben? (haha)
Liefs van Trudy -
27 April 2015 - 19:30
Sandra:
Jullie hebben het er maar druk mee, en ik zie met eigen ogen dat jullie ook hard werken voor de studie! -
27 April 2015 - 21:42
Han Koert:
Wat een fantastische dingen maken jullie mee. Geniet er van.
Groetjes Han Koert -
27 April 2015 - 21:42
Han Koert:
Wat een fantastische dingen maken jullie mee. Geniet er van.
Groetjes Han Koert -
28 April 2015 - 12:30
Florien:
Heeel gaaf en indrukwekkend zeg! -
29 April 2015 - 22:23
Ineke & Henk:
Leuk, enthousiast verhaal weer meiden, jullie doen het goed zo, lekker blijven genieten! Lieve groetjes. -
30 April 2015 - 19:45
Lieke:
Lieve meiden,
Weer gaaf wat jullie hebben meegemaakt!
Nu even lekker genieten in Kaapstad!
Enjoy!
Liefs,
Lieke -
30 April 2015 - 21:27
Ricardo:
Top was het weer dames!!!!
Geweldig verhaal en erg leuke foto's.
Van genieten,avontuur,spanning maar vooral niet te vergeten jullie inzet en hulp voor de mensen daar!!
Om trots op te zijn.
Groetjes Ricardo XX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
